Gopi Geet By Mridul And Gaurav Krishna Shastri Ji mp3 Free Download
For Vraj Gopis, Krishna is in their souls and their mental faculties, in their life-breaths, their senses and their bodies, in external objects. The total love of these Gopis is seen, by their renouncing entirely all worldly things, everything that was theirs, and even their very Selves (Krishna alone becomes their self), made themselves a blank paper on which Hrishikesh (Lord of senses-Krishna) could write whatever He wished. Here with this surrendered attitude there was literally nothing left of the Gopis as persons- they had made themselves mere instruments for Krishna to do what He wished with.
To Gopis, Krishna was the sole basis of their continued existence because Krishna was the only desire that remains for them and it is not overstating if we conclude that if this desire were not present, their very selves, their very existence would disappear.
When we read, let us think that we are sitting in the assembly where Maharishi Shree Shukadeva is reciting Srimad-Bhägavatam to Maharaja Parikshith. Or, let us think that we are in Vrindavan, at the place where the Gopis are speaking with Sri Krishna. Let us humbly prostrate to these Gopis, take them as our Gurus, to bless us to have the same moods as they have, to be on the same platform as they are, so that we could also sing the Gopi Geet & be blessed to see the divine form of Lord Sri Krishna
Free Download Shri Mridul Krishna Shastri Ji Gopi Geet -
1. Gopi_Geet-Mridul_Krishnan.mp3
2. Gopi geet-shri gaurav krishna goswami ji.mp3
3. KRISHNA GOPI GEET-SH.GAURAV KRISHAN GOSWAMI JI.mp3
Gopi Geet Hindi Lyrics By Mridul Ji :-
.. गोपीगीतम् ..
गोप्य ऊचुः .
जयति तेऽधिकं जन्मना व्रजः
श्रयत इन्दिरा शश्वदत्र हि .
दयित दृश्यतां दिक्षु तावका-
स्त्वयि धृतासवस्त्वां विचिन्वते .. १..
शरदुदाशये साधुजातस-
त्सरसिजोदरश्रीमुषा दृशा .
सुरतनाथ तेऽशुल्कदासिका
वरद निघ्नतो नेह किं वधः .. २..
विषजलाप्ययाद्व्यालराक्षसा-
द्वर्षमारुताद्वैद्युतानलात् .
वृषमयात्मजाद्विश्वतोà¤à¤¯ा-
दृषठते वयं रक्षिता मुहुः .. ३..
न खलु गोपिकानन्दनो à¤à¤µा-
नखिलदेहिनामन्तरात्मदृक् .
विखनसार्थितो विश्वगुप्तये
सख उदेयिवान्सात्वतां कुले .. ४..
विरचिताà¤à¤¯ं वृष्णिधुर्य ते
चरणमीयुषां संसृतेर्à¤à¤¯ात् .
करसरोरुहं कान्त कामदं
शिरसि धेहि नः श्रीकरग्रहम् .. ५..
व्रजजनार्तिहन्वीर योषितां
निजजनस्मयध्वंसनस्मित .
à¤à¤œ सखे à¤à¤µà¤¤्किंकरीः स्म नो
जलरुहाननं चारु दर्शय .. ६..
प्रणतदेहिनां पापकर्शनं
तृणचरानुगं श्रीनिकेतनम् .
फणिफणार्पितं ते पदांबुजं
कृणु कुचेषु नः कृन्धि हृच्छयम् .. à¥..
मधुरया गिरा वल्गुवाक्यया
बुधमनोज्ञया पुष्करेक्षण .
विधिकरीरिमा वीर मुह्यती-
रधरसीधुनाऽऽप्याययस्व नः .. ८..
तव कथामृतं तप्तजीवनं
कविà¤िरीडितं कल्मषापहम् .
श्रवणमङ्गलं श्रीमदाततं
à¤ुवि गृणन्ति ते à¤ूरिदा जनाः .. ९..
प्रहसितं प्रिय प्रेमवीक्षणं
विहरणं च ते ध्यानमङ्गलम् .
रहसि संविदो या हृदिस्पृशः
कुहक नो मनः क्षोà¤à¤¯à¤¨्ति हि .. १०..
चलसि यद्व्रजाच्चारयन्पशून्
नलिनसुन्दरं नाथ ते पदम् .
शिलतृणाङ्कुरैः सीदतीति नः
कलिलतां मनः कान्त गच्छति .. ११..
दिनपरिक्षये नीलकुन्तलै-
र्वनरुहाननं बिà¤्रदावृतम् .
घनरजस्वलं दर्शयन्मुहु-
र्मनसि नः स्मरं वीर यच्छसि .. १२..
प्रणतकामदं पद्मजार्चितं
धरणिमण्डनं ध्येयमापदि .
चरणपङ्कजं शंतमं च ते
रमण नः स्तनेष्वर्पयाधिहन् .. १३..
सुरतवर्धनं शोकनाशनं
स्वरितवेणुना सुष्ठु चुम्बितम् .
इतररागविस्मारणं नृणां
वितर वीर नस्तेऽधरामृतम् .. १४..
अटति यद्à¤à¤µानह्नि काननं
त्रुटिर्युगायते त्वामपश्यताम् .
कुटिलकुन्तलं श्रीमुखं च ते
जड उदीक्षतां पक्ष्मकृद्दृशाम् .. १५..
पतिसुतान्वयà¤्रातृबान्धवा-
नतिविलङ्घ्य तेऽन्त्यच्युतागताः .
गतिविदस्तवोद्गीतमोहिताः
कितव योषितः कस्त्यजेन्निशि .. १६..
रहसि संविदं हृच्छयोदयं
प्रहसिताननं प्रेमवीक्षणम् .
बृहदुरः श्रियो वीक्ष्य धाम ते
मुहुरतिस्पृहा मुह्यते मनः .. १à¥..
व्रजवनौकसां व्यक्तिरङ्ग ते
वृजिनहन्त्र्यलं विश्वमङ्गलम् .
त्यज मनाक् च नस्त्वत्स्पृहात्मनां
स्वजनहृद्रुजां यन्निषूदनम् .. १८..
यत्ते सुजातचरणाम्बुरुहं स्तनेष
à¤ीताः शनैः प्रिय दधीमहि कर्कशेषु .
तेनाटवीमटसि तद्व्यथते न किंस्वित्
कूर्पादिà¤िर्à¤्रमति धीर्à¤à¤µà¤¦ायुषां नः .. १९..
इति श्रीमद्à¤ागवत महापुराणे पारमहंस्यां संहितायां
दशमस्कन्धे पूर्वार्धे रासक्रीडायां गोपीगीतं नामैकत्रिंशोऽध्यायः ..
गोप्य ऊचुः .
जयति तेऽधिकं जन्मना व्रजः
श्रयत इन्दिरा शश्वदत्र हि .
दयित दृश्यतां दिक्षु तावका-
स्त्वयि धृतासवस्त्वां विचिन्वते .. १..
शरदुदाशये साधुजातस-
त्सरसिजोदरश्रीमुषा दृशा .
सुरतनाथ तेऽशुल्कदासिका
वरद निघ्नतो नेह किं वधः .. २..
विषजलाप्ययाद्व्यालराक्षसा-
द्वर्षमारुताद्वैद्युतानलात् .
वृषमयात्मजाद्विश्वतोà¤à¤¯ा-
दृषठते वयं रक्षिता मुहुः .. ३..
न खलु गोपिकानन्दनो à¤à¤µा-
नखिलदेहिनामन्तरात्मदृक् .
विखनसार्थितो विश्वगुप्तये
सख उदेयिवान्सात्वतां कुले .. ४..
विरचिताà¤à¤¯ं वृष्णिधुर्य ते
चरणमीयुषां संसृतेर्à¤à¤¯ात् .
करसरोरुहं कान्त कामदं
शिरसि धेहि नः श्रीकरग्रहम् .. ५..
व्रजजनार्तिहन्वीर योषितां
निजजनस्मयध्वंसनस्मित .
à¤à¤œ सखे à¤à¤µà¤¤्किंकरीः स्म नो
जलरुहाननं चारु दर्शय .. ६..
प्रणतदेहिनां पापकर्शनं
तृणचरानुगं श्रीनिकेतनम् .
फणिफणार्पितं ते पदांबुजं
कृणु कुचेषु नः कृन्धि हृच्छयम् .. à¥..
मधुरया गिरा वल्गुवाक्यया
बुधमनोज्ञया पुष्करेक्षण .
विधिकरीरिमा वीर मुह्यती-
रधरसीधुनाऽऽप्याययस्व नः .. ८..
तव कथामृतं तप्तजीवनं
कविà¤िरीडितं कल्मषापहम् .
श्रवणमङ्गलं श्रीमदाततं
à¤ुवि गृणन्ति ते à¤ूरिदा जनाः .. ९..
प्रहसितं प्रिय प्रेमवीक्षणं
विहरणं च ते ध्यानमङ्गलम् .
रहसि संविदो या हृदिस्पृशः
कुहक नो मनः क्षोà¤à¤¯à¤¨्ति हि .. १०..
चलसि यद्व्रजाच्चारयन्पशून्
नलिनसुन्दरं नाथ ते पदम् .
शिलतृणाङ्कुरैः सीदतीति नः
कलिलतां मनः कान्त गच्छति .. ११..
दिनपरिक्षये नीलकुन्तलै-
र्वनरुहाननं बिà¤्रदावृतम् .
घनरजस्वलं दर्शयन्मुहु-
र्मनसि नः स्मरं वीर यच्छसि .. १२..
प्रणतकामदं पद्मजार्चितं
धरणिमण्डनं ध्येयमापदि .
चरणपङ्कजं शंतमं च ते
रमण नः स्तनेष्वर्पयाधिहन् .. १३..
सुरतवर्धनं शोकनाशनं
स्वरितवेणुना सुष्ठु चुम्बितम् .
इतररागविस्मारणं नृणां
वितर वीर नस्तेऽधरामृतम् .. १४..
अटति यद्à¤à¤µानह्नि काननं
त्रुटिर्युगायते त्वामपश्यताम् .
कुटिलकुन्तलं श्रीमुखं च ते
जड उदीक्षतां पक्ष्मकृद्दृशाम् .. १५..
पतिसुतान्वयà¤्रातृबान्धवा-
नतिविलङ्घ्य तेऽन्त्यच्युतागताः .
गतिविदस्तवोद्गीतमोहिताः
कितव योषितः कस्त्यजेन्निशि .. १६..
रहसि संविदं हृच्छयोदयं
प्रहसिताननं प्रेमवीक्षणम् .
बृहदुरः श्रियो वीक्ष्य धाम ते
मुहुरतिस्पृहा मुह्यते मनः .. १à¥..
व्रजवनौकसां व्यक्तिरङ्ग ते
वृजिनहन्त्र्यलं विश्वमङ्गलम् .
त्यज मनाक् च नस्त्वत्स्पृहात्मनां
स्वजनहृद्रुजां यन्निषूदनम् .. १८..
यत्ते सुजातचरणाम्बुरुहं स्तनेष
à¤ीताः शनैः प्रिय दधीमहि कर्कशेषु .
तेनाटवीमटसि तद्व्यथते न किंस्वित्
कूर्पादिà¤िर्à¤्रमति धीर्à¤à¤µà¤¦ायुषां नः .. १९..
इति श्रीमद्à¤ागवत महापुराणे पारमहंस्यां संहितायां
दशमस्कन्धे पूर्वार्धे रासक्रीडायां गोपीगीतं नामैकत्रिंशोऽध्यायः ..
COMMENTS